طراحی، ساخت و ارزیابی ماشین وجین کن برنج از نوع موتوردارو قابل حمل جهت استفاده در مزارع برنج با کشت سنتی و مکانیزه

در این تحقیق به منظور نیل به اهداف کشاورزی پایدار، کاهش استفاده از سموم شیمیایی، کاهش هزینه های تولید و مبارزه موثر با علف های هرز در اراضی شالیزاری یک ماشین وجین کن برنج از نوع موتوردار و قابل حمل طراحی و ساخته شد. طراحی شامل قسمت های اصلی دستگاه نظیر سیستم انتقال قدرت، شاسی، عامل وجین کن (روتور) و سپر محافظ بود. پس از ساخت دستگاه عملکرد کاری آن در مزرعه بررسی گردید. وجین علفهای هرز در بین و روی ردیف های کاشت در سه تکرار انجام شد. تعداد علفهای هرز قبل و بعد از عملیات وجین شمارش شد. نتایج نشان داد که بازده وجین کاری آن 8/65 درصد و ظرفیت مزرعه ای آن بین 3/. تا 7/. هکتار در روز متغیر است. بررسی اقتصادی نشان داد استفاده از این دستگاه به میزان 67/66 درصد هزینه های وجین را نسبت به وجین دستی کاهش می دهد. علاوه بر آن در حین آزمایش میزان صدمات مکانیکی وارده بر گیاه در اثر عامل وجین کن این ماشین مورد بررسی قرار گرفت که هیچ گونه آسیبی مشاهده نشد. به منظور مقایسه کارآیی و هزینه های کنترل این وجین کن با چند روش کنترل علف هرز در زراعت برنج آزمایش مزرعه ای در سال زراعی 1390 اجرا شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار با 7 تیمار شامل دو بار وجین دستی، دو بار وجین کن موتوردار، وجین کن موتوردار+ وجین دستی، دو بار وجین کن کونویدور، علف کش+ وجین دستی، بدون اعمال مدیریت علفهای هرز و علف کش یک بار انجام گرفت. نتایج بررسی ها نشان دارد که کارآیی شش تیمار (بجز تیمار بدون اعمال مدیریت) در حد مطلوب بوده و تفاوت معنی داری با هم ندارند، اما هزینه های کنترل علف هرز در آنها متفاوت است. روش دو بار وجین دستی بدلیل هزینه زیاد وجین، سختی کار و محدودیت کارگر در زمان مورد نیاز مقرون به صرفه نیست. در بین تیمارها علف کش+ وجین دستی بیشترین عملکرد دانه را به خود اختصاص داد درحالیکه تیمار بدون اعمال مدیریت در این آزمایش به علت داشتن تعداد دانه پوک بیشتر در خوشه و تعداد خوشه در مترمربع کمتر دارای عملکرد کمتری بود. در بین صفات مورد مطالعه تعداد پنجه بارور و تعداد خوشه در مترمربع بیشترین همبستگی را با عملکرد دانه داشتند. روش دو بار وجین کن موتوردار به خاطر فاقد هرگونه آلودگی زیست محیطی، کاهش هزینه کنترل علفهای هرز و بالا بودن نسبت سود به هزینه بهترین و مناسب ترین تیمار بوده است. میزان خسارت علف هرز در صورت عدم مبارزه در رقم طارم هاشمی از 46/30 تا 35/45 درصد می باشد.